Wilma Grijpma; oma van Djay

Hallo allemaal,

Op 25 november 2019 werd ons eerste kleinkind geboren, een jongetje. En hij kreeg de naam: Djay. Wat waren wij blij dat de bevalling goed was gegaan en super trots! Op 19 december 2019 stortte onze wereld in, toen dit kleine kereltje de diagnose 'leukemie' kreeg. Kleine Djay was pas 3 weken oud. Een kindje zo gewenst, zo welkom, hoe kon dit? Ik vraag het mij nog steeds af. Waarom moest Djay dit overkomen, niet te geloven, nog zo klein.

In het Prinses Maxima Centrum in Utrecht, werd de medicatie gestart. En daar reageerde Djay goed op. Djay was een dappere strijder, een bikkeltje. Hij was altijd vrolijk en lachte altijd!

En toen februari 2020 kwam het coronavirus, en hier in Brabant was de brandhaard. Omdat Djay weinig weerstand had, konden wij hem niet meer vasthouden en knuffelen. We moesten 1,5 meter afstand van hem houden, wat heel moeilijk voor ons was. Maar we deden alles voor de veiligheid van Djay. Als ik wist dat het zo snel zou gaan met Djay, had ik geen rekening gehouden met de regels, want wij hebben onze schat niet meer kunnen knuffelen.

Al die tijd heb ik gedacht dat Djay het ging redden, medicijnen en chemo reageerde zijn lichaampje goed op. Beenmerg en lumbaalpuncties waren steeds schoon. Djay was nooit heel ziek van de kuren, of liet dat aan ons niet merken. Hij was altijd vrolijk, onze bikkel. Elke keer was er de spanning: "is alles nog steeds schoon?" maar toen...

Op 31 mei 2020 ging Djay geheel onverwachts, heel snel achteruit. En in het bijzijn van zijn papa, mama, opa's en oma's en ome Angelo, is hij van ons heen gegaan. De hemel is een lief klein engeltje rijker. Maar wat missen wij dat kleine lieverdje hier. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk, terwijl ik dit schrijf rollen de tranen over mijn wangen. Niet te bevatten, waarom, waarom moest kleine Djay dit overkomen?

Maar wat zijn wij trots op onze kleine jongen, hoe hij heeft gevochten. Blij dat wij toch een half jaar van hem hebben kunnen genieten, al hadden wij dat veel langer gewild. Trots zijn wij, op zijn ouders, hoe liefdevol zij 24/7 voor Djay hebben gezorgd. Respect voor hen. En zo mooi, lieve Thessa, dat Djay in De Vlinderboom voort leeft. Als knuffel en als hoofdpersonage in het boekje.

Lieve kleine Djay, wij zullen je nooit vergeten. Voor altijd in ons hart.

Liefs oma